1914 – 1918: Elfde Russisch-Turkse Oorlog

De Kaukasusveldtocht is de benaming voor een reeks gewapende conflicten tussen het Ottomaanse Rijk en Keizerrijk Rusland, met later ook Azerbeidzjan, Armenië, de Centraal-Kaspische Dictatuur en het Verenigd Koninkrijk als deel van het Midden-Oosters front tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Kaukasusveldtocht spreidde zich uit van de Kaukasus tot Oost-Anatolië en reikte zo ver als Trabzon, Bitlis, Muş en Van. De landelijke oorlogsvoering ging gepaard met acties van de Russische Marine in de Zwarte Zee-regio van het Ottomaanse Rijk.

Op 23 februari 1917 stopte de Russische opmars na de Russische Revolutie en later werd het uit elkaar vallende Russische Kaukasus Leger vervangen door de troepen van de nieuwe opgerichte Armeense staat, bestaande uit de vorige Armeense vrijwillige troepen en de Armeense onregelmatige troepen. Gedurende 1918 zag de regio ook de oprichting van de Centraal Kaspische Dictatuur, de Republiek Bergachtig Armenië en een Geallieerde kracht genaamd Dunsterforce, die was samengesteld uit elitetroepen uit de Mesopotamische en Westerse Fronten. Het Ottomaanse Rijk en het Duitse Keizerrijk hadden een gevaarlijk conflict bij Batoemi met de aankomst van de Duitse Kaukasus Expeditie wier voornaamste doel was olie veilig te stellen.

Op 3 maart 1918 eindigde de veldtocht tussen het Ottomaanse Rijk en Rusland met de Vrede van Brest-Litovsk en op 4 juni 1918 tekende het Ottomaanse Rijk het Verdrag van Batoemi met Armenië. Echter, de gewapende conflicten breidden uit toen het Ottomaanse Rijk doorging door de strijd aan te gaan met de Centraal Kaspische Dictatuur, de Republiek van Bergachtig Armenië en Dunsterforce van het Britse Rijk tot de Wapenstilstand van Mudros werd getekend op 30 oktober 1918.